Leven op Mars
Bedankt voor het meelezen, meeleven en reageren. Reacties roepen bij mij ook weer smeuige verhalen op, dus sla ze niet over. Anders mis je bijvoorbeeld:
- de worstemakerij
- de trein van 06:07 uur
- de trivia quiz
Bedankt voor het meelezen, meeleven en reageren. Reacties roepen bij mij ook weer smeuige verhalen op, dus sla ze niet over. Anders mis je bijvoorbeeld:
- de worstemakerij
- de trein van 06:07 uur
- de trivia quiz
Pittig eerste weekje inderdaad. Op het werk alles leuk, maar ook nieuw en lang. En thuis naast het droomgezinnetje ook nog gehang. Niet voor de buis maar voor het raam. Ja, dat leg ik uit.
Onze singel verandert jaarlijks twee weken in een openluchtgalerie. Raamkunst noemen we dat. Is leuk om te zien, maar wel zweten om te organiseren als bestuurslid van de Bewonersvereniging. Uitnodiging, catalogus, persbericht en posters maken kan nog gewoon met de billen op de stoel. Maar we gaan ook slepen met schilderijen, briefjes, visdraad en schroeven. Loop eens langs, als je in de buurt van CS bent, of kijk op de site die ik maakte voor Raamkunst 2006.
(de poster)
Tof. Woensdag eindelijk op tijd in Wageningen geariveerd (dat kan dus ook), en bovendien doemt een redding uit de klauwen van de NS op. De Belastingdienst. Utrecht (klant Belastingdienst) ipv Wageningen (Stoas-burelen) is een hele verlichting.
De hele dag samen met twee collega's aan het inwerken geweest. Leuke organisatie, vooral de douane-poot, en een spannende klus voor mij, juist omdat in deze fase nog veel onduidelijk is. Voor de 'groene' douane-kant van de Belastingdienst zal ik veel in Utrecht zijn, en da's maar de helft van de afstand...
Vetter kunnen we 't niet maken, wel chiller!
Het is niet alle dagen feest natuurlijk. Gisteren hadden Stoas-collega's al aangekondigd dat ik dinsdag zou worden opgezadeld met een K-klusje. Het reviseren en 'hangen' van een oude applicatie, die een tijdje stil had gelegen. Op zichzelf leuk om te zien hoe de achterkant van producten er hier uit ziet (professioneel zeg) en grappig om even in de inhoud te duiken (ABN, maar dan een erg juridisch deel), maar een K-dag werd het toch, dankzij de NS. Op de heen- en de terugreis meer dan een uur vertraging. En dat terwijl ik er sowieso al meer dan anderhalf uur over doe.
Grr. En ook een beetje joe-hoe. Mijn boek gaat lekker snel, en ik vraag geld terug!
Poe, pittig eerste dagje. Niet eens zozeer dat het begon met een half uur vertraging en staan in de trein, maar meer de informatiegolf in Wageningen. Alle verhalen en gezichten...
Prima georganiseerde introdag voor mij en mijn klasje van andere (door)starters, hoewel de Cirquest-lunch niet te overtreffen is. Leuk om de verschillen te zien in aanpak, tools en visie. Powerpoints hierover werden afgewisseld met voorbeelden van producten. Niet zo anders dan op de internetsite van Stoas, maar wel erg leuk om erover te discussieren. En eindelijk wat meer van Moodle en Sakai zien...
Een nieuwe laptop en oude telefoon lagen met smacht te wachten op mijn nieuwe werkplek. Ik zal 'm niet erg veel zien, omdat ik al snel een paar dagen per week gedetacheerd ben bij de Belastingdienst, in Utrecht. Nu snel nog even wat slaap pakken, want vannacht zal Janne wel weer spoken...
(de frisse wind wappert)
Als afscheidscadeau van Cirquest mochetn we een weekend naar een sjiek hotel. Na urenlang romantisch surfen kunnen Erik en Christine eindelijk hun shortlist bekendmaken. Onderstaande vier Hollandsche adressen, in willekeurige volgorde, kunnen mogelijke bestemmingen zijn voor het afscheidsweekeindje-a-deux:
De schoonfamilie in Emmen is in diepe shock achtergebleven na het bewonderen van Cirquests afscheidscadeau: de prachtige animaties met subtiele inside-grappen bleken ook voor de leek aansprekend: "Wat mooi allemaal. En wat deed Erik daar nou eigenlijk in Amsterdam?"
(Het kaasmonster sloeg ook in Drenthe toe)
Alle foto's van het afscheid bij Cirquest gisteravond nu ook online beschikbaar!
Buurbedrijf Tornak heeft Christine en mij ook een prachtig afscheidscadeau geschonken: een avontuur dichterbij huis in de vorm van een heuse safari door Rotterdam. We doen tropenhelm op en nemen de camera mee; jullie horen hoe dit afloopt...
( klik naar de site )
Gek hoor, om na zo'n tijd te vertrekken bij je 'oude' werk. Niet precies te weten waar je heengaat (zoals altijd ergens), maar wel wat je achter laat. Gezellige collega's, heerlijke lunches, stevige opdrachten, een blackberry (wordt gefluisterd) en een hele zee van QB's die me oogloos nastaren. De kamer is leeg, het schuifbord ook, de apparaten terug, en ik zit met lege handen en kan niet veel meer dan wat bloggen. Hoewel het meer gek dan droef voelt, ben al begonnen jullie te missen! Poe-hoe...
( gek hoor, zo'n lege plek op het schuifbord... )