Verschrikkelijk

Tot m'n spijt heb ik de laatste tijd veel moois gemist op het vlak van Serious Gaming. Op het ogenblik vindt er in San Francisco een toonaangevende conferentie plaats. Gesubsidieerd is een Nederlandse delegatie daarheen om de vaderlandse trots hoog te houden. Ik vind die trots soms een beetje neigen naar zelfoverschatting, maar dat is natuurlijk de kift :) Leuk in ieder geval om op afstand de lezingen te volgen, bijvoorbeeld via Gamasutra.

Dichter bij huis is het niet gelukt om aanwezig te zijn bij de Britse conferentie Game Based Learning. Het programma zag er inhoudelijk minstens even aantrekkelijk uit. Persoonlijk ben ik erg onder de indruk van de Britse producten, en besprak er op dit blog ook al vele. Gelukkig staan hier videoverslagen van alle lezingen beschikbaar. Ik was erg onder de indruk van de leerzame 3D-games van Caspian Learning, en hun nieuwe 3D-engine die einde deze maand uit komt: webbased, snel en toegesneden op educatieve toepassingen.











De lezing van Terry Deary boeide echter nog meer. Een bijzonder geestig, maar bijtend en vlammend betoog tegen school, en (uiteraard) voor games. Terry Deary is een voormalig acteur, regisseur en dramadocent, en schrijft de laatste decennia zeer succesvolle (en licht controversiele) geschiedenis(strip)boeken, onder de noemer 'Horrible Histories'. Verschrikkelijke verhalen die kinderen met gore details en veel humor meeslepen.










Op z'n website ook veel prachtige verhalen en een spel. uiteraard allemaal in dezelfde spannende sfeer, met school-sneer:

Only one question per e-mail please, and, did we mention, no school projects or literacy exercises!!! School projects mean you and Terry do the work while the teachers put their fat feet on the desk. Genuine fans only.

Ik had z'n werk in vertaling wel eens langs zien komen, maar wie hem op het podium ziet stampvoeten en sneren zit echt op het puntje van z'n stoel. Inhoudelijk valt er wel wat af te dingen op zijn school-bashing, maar in vergelijking met eerder besproken videolezingen is het een verademing. Verschrikkelijk goed.

Game research 2

Afgelopen donderdag op bezoek geweest bij TNO Defensie en Veilighied, in Soesterberg. Een endje buiten m'n gewone belevingswereld, en ook fysiek best een endje voor een OV-reiziger als ik. Saganet had daar een bijeenkomst belegd rondom toepassing van gaming en simulatie.

In lezingen kwam de geschiedenis van (spel)simulatie bij defensie aan de orde; prikkelend werd gesteld dat alle grote innovaties op dit vlak een militaire oorsprong hebben. Volop fascinerende voorbeelden, zoals het embedden van e-learning en simulatie in de operationele systemen zelf. Steeds meer neigt defensie ernaar om de opleidingen volledig te ontwikkelen rondom (spel)simulatie, van 'field-level' tot beleidsniveau.

Het spel staat daarbij voortdurend centraal, of eigenlijk de gezamenlijke After Action Review. Deze wordt uitgevoerd door de manschappen zelf, en staat onder toezicht van professionele, gecertificeerde evaluatoren. Defensie heeft een speciale masterclass die deze medewerkers opleidt. Tegenwoordig zijn in totaal een stuk of 200 man (m/v) actief met de begeleiding van (bloed)serieuze spellen.












De lezingen over crisisbeheersing, beleidskunde en geschiedenis waren best interessant, maar bij de praktijk kwam er pas echt leven in de brouwerij. Practice what you preach, en zo. De bezoekers mochten zelf aan de slag met de meest gebruikte game engine: Virtual Battle Space. Dit Australische pakket is NAVO-breed aangeschaft, zodat bestanden en ervaringen goed uitgewisseld kunnen worden. Met behulp van GIS-data worden omgevingen gebouwd, met daarin personen die door AI of een instructeur worden bediend.









De acht groentjes mochten voor het eerst op missie: op weg naar de watertoren in een Afgaans dorp moest de dorpoudste geraadpleegd worden. Een begeleider speelde een hogergeplaatste op afstand, en z'n collega speelde achter z'n laptop diverse rollen, van sluipschutter tot zeurend kind. Een eerste, onvoorbereide sessie leidde tot een (virtueel) bloedbad. Ikzefl was onder de slachtoffers, omdat ik midden op een plein dekking zocht onder een marktkraam. Voldoende stof tot nadenken op het vlak van taktiek en communicatie. Na de evaluatie kreeg de peletoncommandant een herkansing, en verliep alles al een stuk soepeler. Marcel de Leeuwe heeft op zijn blog een heldere evaluatie, met video gezet











Een paar opvallende zaken:
- Games verkorten de opleidingsduur drastisch
- Games motiveren manschappen: fun en frustratie
- Opleiders hebben zelf de meeste weerstand
- De (zelf)evaluatie staat centraal
- De deelnemers leren vooral van elkaars fouten
- Games zullen nog veel instructies vervangen

Zelf ben ik erg benieuwd hoe spelsimualties worden ingezet op andere niveaus in de organisatie, naar toetsingsvormen, en naar de uitkomsten van nader onderzoek naar deze bloedserieuze inzet van games.

Game research 1

Vanmorgen ging om stipt negen uur de bel thuis, voor een uur game research. klinkt misschien iets stoerder dan het was: het ging om mijn Janne, die in Rotterdam opgroeit onder het "Generation R" gesternte. Het is een langlopend onderzoek waarin een hele generatie Rotterdammertjes op allerlei allerlei vlak gewogen en gemeten worden: hoe zwaar ze zijn, hoeveel ze eten, maar ook hoe ze worden opgevoed. Alle gegevens gaan de grote tombola in, en achteraf blijkt wat met wat verband heeft.

Omdat Janne geselecteerd is voor de 'focus'-groep mogen we extra proefkonijn spelen. En dat 'spelen' moet best letterlijk genomen worden. Janne speelt bijvoorbeeld met frusterende puzzelstukjes die niet in elkaar kunnen passen. Ze speelt met vreemden in een laboratorium met spiegelwanden, of met haar pappa thuis zoals vandaag. We moesten samen bijvoorbeeld een pennetje over een tekeningbord besturen, waarbij Janne verticaal bediende, en ikzelf horizontaal.

De dames van het Erasmus hebben alles weer op video vastgelegd, zodat het later nauwgezet kan worden geanalyseerd. Als proefpersoon mag ik niet weten waarop ons spel wordt beoordeeld, maar ik ben wel erg benieuwd. En het lijkt me geweldig om een generatie later de proefpersonen terug te zien.

Gereedschapskist

Laatst ontdekte ik de Games4Change Toolkit, gepresenteerd als een online gereedschapskist voor het ontwikkelen van serious games. Een schatkist aan gestructureerde videolessen, best practices, kijkjes achter de schermen en downloadbare naslagwerkjes.

De gehele toolkit is in principe te downloaden, maar dat is niet echt aan te raden vanwege de grote omvang en de belabberde verbindingssnelheid. Centraal staat een serie lezingen die op video zijn vastgelegd. De sprekers variëren sterk in zeggingskracht: er zijn inspirerende sprekers zoals Barry Joseph, maar voorbeelden van het klassieke 'Death by Powerpoint' zijn ook ruim aanwezig. Breedsprakige, monotone en abstracte talking heads, die maar bezig blijven. Doorspoelen naar volgende onderdelen is goed mogelijk doordat de video's netjes zijn opgedeeld, maar de saaiheid en vooral het gebrek aan interactie breekt dan toch echt op. De vorm van de toolbox sluit niet aan bij de boodschap die verkondigd wordt.

Inhoudelijk zijn de lezingen vooral gericht op (non profit) organisaties die spelvormen willen inzetten voor het beïnvloeden van de publieke opinie, of competentieontwikkeling van jongeren. Ik krijg soms de indruk van 'preken voor eigen parochie' omdat de organisatie en sprekers veel dezelfde voorbeelden aanhalen.









De lezingen richting zich vooral op de eerste fasen van de gameontwikkeling, en op bewustwording over mogelijkheden van games. In beperkte mate wordt verwezen naar wat achtergrondinformatie, maar niet echt breed. Best aardig, maar nog niet de heilige graal waarnaar ik zelf op zoek ben, een goede game over games.

Spiegeltjes en kraaltjes

In LAYOFF zit je aan de knoppen om een bedrijf te stroomlijnen in deze tijden van economische tegenwind. Hoewel het feitelijk een simpele Bejeweled-ripoff is, borrelt de bijtende boodschap in kleine grapjes en spelregels heerlijk omhoog: nare spelregels, feitjes en visies rond de kredietcrisis, het rondpompen van geld via staatssteun en ontslagen. Betrap hoe verleidelijk het wegstrepen van mensen is, en gebruikt de 'bank bailout' als je het even niet meer ziet zitten...