Nog niet

Deze zomer kon Christine haar prachtige buik niet buiten de deur steken, of voorbijgangers begonnen te vragen of ze nog niet was uitgerekend. Lief bedoeld allemaal, maar ook een beetje irritant soms; niet leuk om halverwege geconfronteerd te worden dat je nog zware maanden te gaan hebt.

De afgelopen weken herken ik dat gevoel: voortdurend vragen collega's, vrienden en klanten hoe het ermee gaat. Ik stamel bedremmeld zoiets als: "Eh goed hoor, hoe bedoel je eigenlijk, welk project?" De vragenstellers denken dat ik een geintje maak en vragen door. Of ik mijn telefoon wel aan heb. Of wat ik in hemelsnaam nog op kantor doe, op een uur afstand van huis. Of de beeb inmiddels nou toch eindelijk niet eens een keertje gehaald moet worden.

In het begin verzekerde ik wat Christine en haar paramedische ondersteuning mij verzekerden: dat het veel te vroeg zou komen. Inmiddels kan ik dat, ruim in de blessuretijd, niet meer volhouden. Nog niet, ik hou jullie op de hoogte!