Way of Life

Lekker om op de fiets een file auto's in te halen. Op eentje stond het prikkelende 'Waterpolo is a way of life'. Stampend op de pedalen moest ik daar toch eens verder over denken. Hoe bedoelen die waterpolofans dat? Ze zijn zo gepassioneerd dat ze fietsen, eten, werken op een waterpolo-achtige manier? Gaan ze watertrappen als ze voor een stoplicht staan te wachten? Had die bestuurder de waterpolo-zender opstaan op de radio? Zegt hij 's avonds thuis: 'Schat, geef het zout eens aan', op een Waterpolo-achtige wijze? Ik ontdek er zelfs een campagne/shop/merk waarvan dat slechtoffer in de file stond.


Maar goed, hand in eigen boezem. In Delft als industrieel ontwerper opgeleid heb ik ooit rondgebazuind: "Alles is ontwerpen." Daar zijn volgens mij geen bumperstickers van, en da's maar goed ook. Design thinking heb ik nog steeds hoog, maar het is ook maar een bril die je op je neus zet natuurlijk.

Nee, als ik een credo moest kiezen zou er misschien toch staan "learning is the way of life". Of misschien playing? Dat zegt niet alleen iets over mijn werkleven, maar ook over hoe ik in het 'echte' leven sta. Tot en met het aangeven van het zoutvaatje toe. Benieuwd hoe fietsers me zouden inhalen met zo'n bumpersticker...