woensdag 9 mei 2007

Hulpbeul

Niks fijners dan een beloning na een zware opgave. Na een Elfstedentocht een trooffee met koninginnekus, een kruisje, een erwtensoepje, of op zijn minst een schouderklopje. Zo’n beloning kan echter ook té groot zijn, merkte ik.

Laatst was Jannes bloed verdacht en moest ze geprikt worden. Op een pappadag trokken we naar het prikcentrum om een paar buisjes te laten vullen bij de vamppleegster. Hoewel ikzelf jaren bloeddonor ben geweest, ben ik geen held. Als peuter viel ik zelfs flauw. Gelukkig is dat niet erfelijk en Janne hield zich heldhaftig als altijd.

Na afloop vroeg de assistent Jannes naam en vulde die in op een heus ‘prikdiploma’. Niet erg persoonlijk, en Janne was meer geintereseerd in het beloofde ijsje, maar toch aardig. Minder aardig vond ik het welgemeende compliment voor mij: "Nou meneer, u heeft het ook prima gedaan hoor!" Zo zichtbaar was het toch niet dat ik slecht in mijn rol paste als zwetende hulpbeul?

Goed voornemen dus om ook bij e-learning af te zien van mierzoete lof, en te keizen voor een welgemeendere of zelfs skeptisch/cynische toon.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten