Post Mortem

Verfrissend om na een enerverend spel te reflecteren in een 'post mortem'. Bijvoorbeeld over de (leer)doelen en het gebruikte model. Zo had Molleindustria een prachtig nawoord bij Oligarchy. Bij het spel en gebruik(ers).












Van een eerder besproken begrotingsspel uit de verenigde staten is nu ook een uitgebreide evaluatie verschenen. Centraal staat hierbij niet zozeer de inhoud van 'Budget Hero', als wel de gebruiker: wordt de doelgroep goed bereikt, wat zijn de eigenschappen precies, hoe lang wordt gespeeld, wat zijn de uitkomsten en ervaringen?

David Rejeski is heel open over de gegevens. Best gemakkelijk om zo open te zijn over iets succesvol, natuurlijk:) Hij geeft inzicht in de ontwikkelingskosten (2 ton), de eigenschappen van de spelers (jong en politiek licht linksig) en hoe intensief het spel is gebruikt. Veel spelers, maar vooral verbazingwekkend weinig afhakers, gezien de saaiheid van het onderwerp.

Ook de door de spelers gemaakte keuzes passeren de revue. Welke doelen (badges) stelden de spelers centraal, en met welke ingrepen hebben ze die proberen te bereiken? Minder investeren in onderwijs, terugtrekken uit Iraq, en/of de BTW omhoog?












Interessant, maar het smaakt naar meer. Waarom niet, in het verlengde van de traditionele Kieswijzer, een simulatiespel spelen, en de gestelde doelen en keuzes onder water vertalen in een stemadvies? Of, nog een stapje verder, direct in een stem! Dat bespaart ons de stembusgang en oppervlakkige keuzes, gebaseerd op loze verkiezingsbeloften, lekkere kontjes, een kostbare campagne, mannetjesmakers en spindoctors.