zaterdag 21 maart 2009

Game research 2

Afgelopen donderdag op bezoek geweest bij TNO Defensie en Veilighied, in Soesterberg. Een endje buiten m'n gewone belevingswereld, en ook fysiek best een endje voor een OV-reiziger als ik. Saganet had daar een bijeenkomst belegd rondom toepassing van gaming en simulatie.

In lezingen kwam de geschiedenis van (spel)simulatie bij defensie aan de orde; prikkelend werd gesteld dat alle grote innovaties op dit vlak een militaire oorsprong hebben. Volop fascinerende voorbeelden, zoals het embedden van e-learning en simulatie in de operationele systemen zelf. Steeds meer neigt defensie ernaar om de opleidingen volledig te ontwikkelen rondom (spel)simulatie, van 'field-level' tot beleidsniveau.

Het spel staat daarbij voortdurend centraal, of eigenlijk de gezamenlijke After Action Review. Deze wordt uitgevoerd door de manschappen zelf, en staat onder toezicht van professionele, gecertificeerde evaluatoren. Defensie heeft een speciale masterclass die deze medewerkers opleidt. Tegenwoordig zijn in totaal een stuk of 200 man (m/v) actief met de begeleiding van (bloed)serieuze spellen.












De lezingen over crisisbeheersing, beleidskunde en geschiedenis waren best interessant, maar bij de praktijk kwam er pas echt leven in de brouwerij. Practice what you preach, en zo. De bezoekers mochten zelf aan de slag met de meest gebruikte game engine: Virtual Battle Space. Dit Australische pakket is NAVO-breed aangeschaft, zodat bestanden en ervaringen goed uitgewisseld kunnen worden. Met behulp van GIS-data worden omgevingen gebouwd, met daarin personen die door AI of een instructeur worden bediend.









De acht groentjes mochten voor het eerst op missie: op weg naar de watertoren in een Afgaans dorp moest de dorpoudste geraadpleegd worden. Een begeleider speelde een hogergeplaatste op afstand, en z'n collega speelde achter z'n laptop diverse rollen, van sluipschutter tot zeurend kind. Een eerste, onvoorbereide sessie leidde tot een (virtueel) bloedbad. Ikzefl was onder de slachtoffers, omdat ik midden op een plein dekking zocht onder een marktkraam. Voldoende stof tot nadenken op het vlak van taktiek en communicatie. Na de evaluatie kreeg de peletoncommandant een herkansing, en verliep alles al een stuk soepeler. Marcel de Leeuwe heeft op zijn blog een heldere evaluatie, met video gezet











Een paar opvallende zaken:
- Games verkorten de opleidingsduur drastisch
- Games motiveren manschappen: fun en frustratie
- Opleiders hebben zelf de meeste weerstand
- De (zelf)evaluatie staat centraal
- De deelnemers leren vooral van elkaars fouten
- Games zullen nog veel instructies vervangen

Zelf ben ik erg benieuwd hoe spelsimualties worden ingezet op andere niveaus in de organisatie, naar toetsingsvormen, en naar de uitkomsten van nader onderzoek naar deze bloedserieuze inzet van games.

2 opmerkingen:

  1. Anoniem24/3/09

    Leuk stukje, jammer dak er niet bij kon zijn!

    Hans

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Misschien ook leuk om het even in markterspectief te bekijken. Zie bijvoorbeeld dit artikel over de (lokale) markt voor militaire games in Orlando:

    "Only a month after it was announced, the Army's latest multibillion-dollar simulation training deal is becoming a magnet for new companies seeking to join a key Central Florida industry. STOC II — the Simulation and Training Omnibus Contract II — has sent a buzz through the region's high-tech training community. More than 120 companies nationwide were selected to compete for scores of contracts potentially worth $17.5billion during the next 10 years to modernize the Army's stock of war-game simulators. Some of the players are already opening new offices in Orlando to boost their chances of winning upcoming bids."

    BeantwoordenVerwijderen