Herfst

Dit blaadje gaat van de Wageningse boom vallen.

De eerste Stoas-weken waren wat anders dan ik verwachtte en ruim een maand geleden blogde ik over m’n twijfels. Sindsdien heb ik flink zitten broeden en ben tot de conclusie gekomen dat Wageningen toch niet is wat ik zoek, nu.

Prima collega’s, prima bedrijf, maar toch het gevoel dat ik onvoldoende toegevoegde waarde kan brengen in deze omgeving en rol. Als consultant blijft bij lopende projecten te eenzijdig schrijven en regelen, in plaats van adviseren en ontwerpen. En voor het verbeteren van processen of producten komt er vooralsnog geen ruimte van bovenaf.

Natuurlijk, van mijn kant hoge verwachtingen en onvoldoende geduld. Drie maanden twijfels. Reis ik hiervoor dagelijks vier uur op en neer? Willen Christine, Janne en ik hiervoor komend jaar de Rotterdamse schepen achter ons verbranden?

Nare twijfel voor iemand van 'rennen of stilstaan'. Dus eind van dit jaar het roer om en niet teveel aarden. Voor een pijnloos afscheid van de goede collega's in Wageningen en Utrecht is het echter al veel te laat...